İstanbul'da Gül Mevsimi Sensiz
İstanbul’da gül mevsimi. Kapıların kemerlerinden, balkonlardan, apartmanların bir avuç bahçelerinden, parklardan buram buram yükseliyor kokusu. Gözlerimde rengârenk bir cümbüş. Bildik bilmedik her rengi kuşanmış goncalar ama kırmızı, illa da kırmızı. Sokağa vuruyorum kendimi, içimde ilkyaz çığlığı. Saçlarımı savuruyorum denizden esen yosun kokulu meltemle, güneş kızıl ışıltılar döküyor. Ciğerlerimde İstanbul havası, dolu dolu. Bu şehri seviyorum. Parke taşlı sokaklara götürüyor beni adımlarım, pervasız. Kaçamak bakışlarla seni arıyorum. Sokağın birinden, bir dükkândan çıkıp önüme düşüverecekmişsin ya da omzumda avucunun sıcaklığı hissedecekmişim gibi geliyor. Kendime bile itiraf edemiyorum seni özlediğimi. Bazen içimin, dışımın tüm kalabalığında sesini duyuyorum. Bazen yalnızlığımda varlığının farkına varıyorum. Telefonuma kayıtlı numaranı sildim, alışkanlığıma yenilmemek için. O şarkıyı hiç dinlemiyorum, sözlerini unutmak için. Kudretim olsa o harfi de çıkarıp atacağım alfabeden, i...