Benim Küçük "Aşk Böceğim"


Her gün oğlumu okula götürmek ve akşam üzeri okuldan almak en önemli görevim. Bu bana henüz altı yaşlarını bile doldurmamış çocukların hayata bakışlarını kısacık anlarla da olsa gözlemleme fırsatı veriyor. Elbette her anne bu fırsata sahip ama benim işim yazmak. Aslında geçtiğimiz beş yıl boyunca oğlumla birlikte bizi gülümseten pek çok anı biriktirdik. Bunları süzgeçten geçirdiğimde daha iyi anlıyorum ki, henüz saflığı bozulmamış, yaşama alışkanlık kazanmamış bu küçük insanlar bizlerin çok kanıksadığı, farkında olmadığı durumları hayretle, şaşkınlıkla, önemle farkediyorlar. Sizin de fark etmenizi sağlıyorlar.
Çocukların gözündeki en gizemli, büyülü ve bir o kadar da kışkırtıcı konu AŞK.
Bugün oğlumu okula bırakırken kız arkadaşlarının ona "aşk böceği" diye seslendiğini fark ettim. Kulaklarıma inanamadım. Yanlış duymuş olabileceğimi düşünerek, çantamı toplama bahanesiyle biraz oyalandım, küçük hanımlarla oğlum arasındaki konuşmaları dinlemeye başladım. Evet, bir kaç kız arkadaşı ve oğlum birbirlerine "aşk böceği" diyorlardı. Ne düşüneceğimi bilemeden eve döndüm. Çocuğunuz, kendisinden beklenmeyecek bir olgunlukla konuşunca çevrenizdeki insanların hoşuna gider. Alkışlarlar, bak nasıl akıllı bir çocuk, bu yaşta neler söylüyor, derler. Oğlunuz böyle aşk meşk lafları ederse, vay çapkın olacak bu çocuk, diyerek paye verirler. Oysa benim içim acıyor doğrusu. Uzun süre düşünüp, oğlumun bu konuda ne düşündüğünü, ne hissettiğini ve ona nasıl yaklaşmam gerektiğini anlamaya çalışıyorum. İşte size fazladan bir mesai daha...
Akşam üzeri okuldan dönerken aynı saheler tekrarlandı. Eve geldiğimizde duyduklarımın doğru olup olmadığını sordum kendisine. Evet, bana öyle diyorlar çünkü ben onlara hep aşkla ilgili şeyler anlatıyorum, dedi. Hadi buyrun... Ona aşkla ilgili ne anlattığını sorduğumda verdiği cevap daha ilginçti: "Böyle şeyleri seninle konuşamam anne, bu benim sırrım. Ben senden sırlarını anlatmanı istiyor muyum?"
Eminim benim gibi pek çok anne "aman Allah'ım" diyerek cevapsız kalırdı. Ben böyle anlarda tümüyle tükeniyorum. Bu çocuklar neden bu kadar çabuk büyüyorlar. Bu yaşta sırları, aşkları, kırgınlıkları var. Eğer şimdiden ergenliklerini yaşamaya başlarlarsa hayattan beklentileri, amaçları, hedefleri çok çabuk bitip gitmeyecek mi? Bu soruların yanıtları yok. Ne ben ne de bir başkası çocuklarımızın erken yaşlarda birer yetişkin olmasına engel olabilecek. Eğer bir anne olarak gücüm olabilseydi, onun sorularına cevap vermeden önce, yeterince çocuk kalabilmesini sağlamak isterdim. Ama sanıyorum benim küçük "aşk böceğim" çok çabuk büyüyecek. :)
18.10.2010

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Okumak ya da Okumamak: "Kayıp Zamanın İzinde"

Resim
2019 yılı bahar aylarında Gergedan Atölye'de son toplantılarımızı yaparken bir Proust dalgası dolaşmıştı odanın içinde. Dalgayı başlatan atölyemizin müdavimlerinden Canan Hanım'dı. Okur muyuz, okumaz mıyız diye düşünürken o dalgaya kapılıp "Evet," demiş buldum kendimi. O yaz Proust okumakla geçti. Benim için Proust okumak sadece Kayıp Zamanın İzinde 'yi okumakla biten bir iş değil. Anlatmak üzere okuduğum her kitabın ve yazarın çevresinde onlarca kez dönüp iç içe geçen bir sürü okuma çemberi çizdiğimi söylersem abartmış olmam. Başta Mehmet Rifat'ın yazdıkları olmak üzere o büyük romana geçmeden o kadar çok şey okudum ki neredeyse kitabın hangi cildinde ne var, nasıl anlatıyor, metnin içinde nelerle karşılaşacağım, hepsini biliyordum. Oysa romanı okumaya başladığımda pek de düşündüğüm gibi olmadı. Anladım ki yazarın sunduğu evren benim düşündüğümden çok daha katmanlıydı. 2019 Ekim'inde Gergedan Kitabevi'nin arka odasında yirmi kişilik bir yolculuktu  Ka...
Devamı

Bir Ölünün Defteri - Halid Ziya Uşaklıgil

Resim
KARA KAPLI DEFTERİN KARA YAZILARI Bir Ölünün Defteri ’ni tutuyorum elimde, içim ürperiyor. Ne bulacağım içinde dersiniz?  Yarım kalan hayaller ve yaşanamamış bir hayat mı, saadet ve umut dolu yazılar mı? Elbette ikincisini yeğlerim ama yazar Halit Ziya olunca birincinin cevabını bulacağınız su götürmez. Servet-i Fünun yazarları gibi o da melankoli ve dram sever çünkü. Hatta acı var mı acı repliğiyle sorarsanız, size evet der. Bir Ölünün Defteri ,  Osman Vecdi adlı kahramanın günlüğüdür. Vecdi günlüğünde, halasının kızı Nigar’a olan aşkını anlatır. Çocukluk yıllarından başlayarak ele aldığı anılarını, Nigar ve arkadaşı Hüsam ile tanışıklıklarını ve onlara karşı hissettiklerini kaleme alır. Eser bu şekliyle Genç Werther’in Acıları’ nı hatırlatıyor sanki. İkisi de günlük biçiminde yazılmış ve sevdiğine kavuşamamış melankolik kişilikleri ele alıyor. Werther’in dramla biten aşk hikâyesine benzer biçimde noktalanıyor Vecdi’nin hayatı. Vecdi’nin günlüğünü Hüsam tanıtır bizlere. H...
Devamı

Cenk Hikayeleri - Murathan Mungan

Resim
Cenk Hikâyeleri’ni ilk kez 1986 yılında Remzi Kitabevi yayınlamış. Elimdeki 2010 yılında Metis’ten çıkan on ikinci basım. Kapak resmi Fatma Tülin Öztürk tarafından bu eser için özel olarak yapılmış. Ne yazık ki öyküye hak ettiği değeri vermeyen okurlarımızın yirmi dört yılda da olsa bir öykü kitabını on ikinci basıma taşımış olmaları ne mutlu. İçinde altı öykü barındıran bu kitaptaki her hikâye iki kahramanın birbirleriyle mücadelesini ve bir yandan da kahramanların kendileriyle hesaplaşmalarını anlatıyor. Her kahraman diğerine ayna tutuyor. Murathan Mungan’ın sade ama incelikle işlediği dili, yeni ve eski kelimeleri ustalıkla kullanması, gereksiz diyaloglardan kaçması her öykünün tadına tat katıyor. Bir kitabı okurken onun içine girebilmek, o anı yaşayabilmek önemlidir. Mungan’ın öykülerinde çizdiği atmosfer öyle güçlü ki, yağmurdan sonra topraktan çıkıp burnunuza dolan buğuyu sayfaların arasında hissedebiliyorsunuz. İlk öykü, Şahmeran’ın Bacakları… Elbette bir Şahmeran ö...
Devamı