Vapurlara Küsmek - Türker Ayyıldız


Arka Kapaktan:
Vapurlara Küsmek, 2011 Orhan Kemal Öykü Ödülü Birincilik Ödülü'nü kazanan Türker Ayyıldız'ın ilk öykü kitabı. Capcanlı dil lezzeti, yalın anlatımı ve öykülemedeki akıcılığıyla büyük kentlerde olduğu kadar, şehirde geçen olaylarda bugünün çürüyüşüne, geçmişin duyarlılıklarıyla ışık tutarken, insan olma üzerine sorular sordurup, ipuçları da sunuyor.
Öykücülüğümüzün bu yeni üyesine 'hoş geldin' derken, edebiyatımıza taze kan aşılamanın da haklı kıvancını yaşıyoruz.
"... O gece sandalın içinde sabaha kadar sallandı yıldızlar. Çok uzun zamandır bu şehirde yıldız görmemiştim. Bir tanesi usulca kayıverdi. Heyecanlandım, tutmak için dilekler aradım. Yoktu, tutacak dileklerimi düşürmüştüm. "Aldırma Payidar," dedim. Aldırmadım. Sonra ayın önüne bulut geçti, yakamoz kayboldu. bir kirpi gibi kapandım tarihe..."
Türker Ayyıldız sayıları meslek edinmiş, fotoğrafçılığa gönül vermiş, şiir tutkunu bir öykücü. Daha önce bir şiir kitabı yayınlanmış. Biraz tesadüfen ve heyecanla kitaplaştığını düşündüğü bu şiirler için aceleci davrandığını söylüyor. Anladığım kadarıyla artık sıkı bir şiir okuru olup öyküler yazmaktan yana. Dört Oğlan Bir Kız isimli dosyası Orhan Kemal Öykü Ödülü'ne değer görülünce öykülerin kitap halini alması daha kolay olmuş.
Vapurlara Küsmek içinde on iki öykü barındıran, her öyküde hayatın kıyısındaki yaşamlardan kesitler sunan, kimi zaman gülümseyerek kimi zaman yüzünüzü buruşturarak okuyacağınız bir kitap. Birbirine eklemlenen öykülerde kahramanımız ya da baş karakterimiz Payidar kendi anlatıyor hikayesini. Kitap boyunca onu iyi tanıyoruz. Galapera'daki söyleşisinde Payidar karakteri için sayfalar doldurduğunu söylemişti yazar. Bence Payidar o sayfalarda ete kemiğe bürünüp yerleşmiş öykülere. Ama Payidar'ın baş rolde olmadığı öykülerde sarıp sarmaladı beni, hele Kuşçu Akif'in Kanatları...
Yalın, anlaşılır bir dili var Türker Ayyıldız'ın ve şiirin kokusunu da duyabiliyorsunuz kelimelerinde. Ama her cümleyi öyle güzel sıyırmış ki şiirden, kimseye haksızlık olmamış. Anlatımında görselliğin önemi büyük, sahneyi ve manzarayı gözlerinizin önüne koyuyor.
Keyifle okuyacağınız öyküler vaat ediyor bu kitap. İşte altını çizdiğim bir kaç cümle:
Alyansı parmağımdan çıkarıp suya bırakıyorum. "Pıt," sesiyle boşanıyorum tüm yaşantımdan, halka halka yayılıyorum boşluğa. Biri beni duysun diye bildiğim tüm şarkıları tekrar tekrar söylüyorum. Sesimde acınası notalar susuyor üstelik. Şimdi geri dönebilsem ne çok şeyi adlandırabilirim. Yüzüne karşı bir kere bile, "karım," demediğim kadın geliyor aklıma. Parmağımdaki yüzükten kalma izi öpüyor dudaklarım, kuş leşinden utanmasan zırıl zırıl ağlayacağım tarihin benden kurtuluşuna.

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Okumak ya da Okumamak: "Kayıp Zamanın İzinde"

Resim
2019 yılı bahar aylarında Gergedan Atölye'de son toplantılarımızı yaparken bir Proust dalgası dolaşmıştı odanın içinde. Dalgayı başlatan atölyemizin müdavimlerinden Canan Hanım'dı. Okur muyuz, okumaz mıyız diye düşünürken o dalgaya kapılıp "Evet," demiş buldum kendimi. O yaz Proust okumakla geçti. Benim için Proust okumak sadece Kayıp Zamanın İzinde 'yi okumakla biten bir iş değil. Anlatmak üzere okuduğum her kitabın ve yazarın çevresinde onlarca kez dönüp iç içe geçen bir sürü okuma çemberi çizdiğimi söylersem abartmış olmam. Başta Mehmet Rifat'ın yazdıkları olmak üzere o büyük romana geçmeden o kadar çok şey okudum ki neredeyse kitabın hangi cildinde ne var, nasıl anlatıyor, metnin içinde nelerle karşılaşacağım, hepsini biliyordum. Oysa romanı okumaya başladığımda pek de düşündüğüm gibi olmadı. Anladım ki yazarın sunduğu evren benim düşündüğümden çok daha katmanlıydı. 2019 Ekim'inde Gergedan Kitabevi'nin arka odasında yirmi kişilik bir yolculuktu  Ka...
Devamı

Cenk Hikayeleri - Murathan Mungan

Resim
Cenk Hikâyeleri’ni ilk kez 1986 yılında Remzi Kitabevi yayınlamış. Elimdeki 2010 yılında Metis’ten çıkan on ikinci basım. Kapak resmi Fatma Tülin Öztürk tarafından bu eser için özel olarak yapılmış. Ne yazık ki öyküye hak ettiği değeri vermeyen okurlarımızın yirmi dört yılda da olsa bir öykü kitabını on ikinci basıma taşımış olmaları ne mutlu. İçinde altı öykü barındıran bu kitaptaki her hikâye iki kahramanın birbirleriyle mücadelesini ve bir yandan da kahramanların kendileriyle hesaplaşmalarını anlatıyor. Her kahraman diğerine ayna tutuyor. Murathan Mungan’ın sade ama incelikle işlediği dili, yeni ve eski kelimeleri ustalıkla kullanması, gereksiz diyaloglardan kaçması her öykünün tadına tat katıyor. Bir kitabı okurken onun içine girebilmek, o anı yaşayabilmek önemlidir. Mungan’ın öykülerinde çizdiği atmosfer öyle güçlü ki, yağmurdan sonra topraktan çıkıp burnunuza dolan buğuyu sayfaların arasında hissedebiliyorsunuz. İlk öykü, Şahmeran’ın Bacakları… Elbette bir Şahmeran ö...
Devamı

Bir Ölünün Defteri - Halid Ziya Uşaklıgil

Resim
KARA KAPLI DEFTERİN KARA YAZILARI Bir Ölünün Defteri ’ni tutuyorum elimde, içim ürperiyor. Ne bulacağım içinde dersiniz?  Yarım kalan hayaller ve yaşanamamış bir hayat mı, saadet ve umut dolu yazılar mı? Elbette ikincisini yeğlerim ama yazar Halit Ziya olunca birincinin cevabını bulacağınız su götürmez. Servet-i Fünun yazarları gibi o da melankoli ve dram sever çünkü. Hatta acı var mı acı repliğiyle sorarsanız, size evet der. Bir Ölünün Defteri ,  Osman Vecdi adlı kahramanın günlüğüdür. Vecdi günlüğünde, halasının kızı Nigar’a olan aşkını anlatır. Çocukluk yıllarından başlayarak ele aldığı anılarını, Nigar ve arkadaşı Hüsam ile tanışıklıklarını ve onlara karşı hissettiklerini kaleme alır. Eser bu şekliyle Genç Werther’in Acıları’ nı hatırlatıyor sanki. İkisi de günlük biçiminde yazılmış ve sevdiğine kavuşamamış melankolik kişilikleri ele alıyor. Werther’in dramla biten aşk hikâyesine benzer biçimde noktalanıyor Vecdi’nin hayatı. Vecdi’nin günlüğünü Hüsam tanıtır bizlere. H...
Devamı