Abis - Aslı Tohumcu


Aslı Tohumcu'nun 2003 yılında yayınlanan ilk kitabı Abis. Kıpkırmızı bir kapakla, Kırmızı Kedi Yayınları'nın (2011) 2. basımı var elimde. Doğrusu bu kitabı anlatmak zor. Yazarla Galapera'daki söyleşisi sırasında tanışma fırsatı buldum. Son derece içten, keyifli, dobra bir kadın. Hayatın neresinde durduğunu, yaşamın üzerimizden nasıl geçtiğini fark etmiş biri. Üstelik birbirimize uyguladığımız şiddetin, günlük hayatın içine sızan sıradan faşizmin, çok küçük bir gerginliğin nasıl büyük bir intikama dönüşebileceğini izlemiş, gözlemlemiş bir kadın. Aslında bu gözlemlediklerinin onu bizden (okurdan) daha çok rahatsız ettiğini ve belki de bu sebeple yazmak istediğini düşündüm o konuşurken.
Abis'te on dokuz öykü var. Kimi uzun, kimi bir kaç cümle, bir fotoğraf. Hepsinin ortak teması şiddet. Bazı öykülerde içiniz acıyor, bir sızı duyuyorsunuz. Bazı öyküler öyle yoğun bir nefreti yansıtıyor ki rahatsız oluyorsunuz. Bazıları acaba dedirtiyor size, komşunuzun evinde herkes rahatça uyuyabiliyor mu?
Dedim ya bu kitabı anlatmak zor. Ama okunmalı... Gazetelerin üçüncü sayfalarında okuduğumuz haberlerin ardındaki gerçek bu öykülerde, hatta belki haberin kendisinden daha yalın ve daha gerçek.

Yorumlar

  1. gülgün12 Nisan, 2012

    Kapak, ne kadar ilginç. Kafasız adam. Takıldım:)

    Alt katımızda oturan genç bir çift vardı. Evlerinden gelen kıyamet sesleri dehşete düşürürdü hepimizi. Asonsörde karşılaştık bir kez kadınla, tanımazdım. Ben sana yardıma gelemem ama sen bana kaçabilirsin diyebildim sadece. Ben seçtim dedi, hem de ikinci nikahımız bu. Sonradan öğrendim ki anaokulu varmış kızın, psikoloji okumuş. Şiddeti seçmiş, aklım almadı bir türlü.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Okumak ya da Okumamak: "Kayıp Zamanın İzinde"

Resim
2019 yılı bahar aylarında Gergedan Atölye'de son toplantılarımızı yaparken bir Proust dalgası dolaşmıştı odanın içinde. Dalgayı başlatan atölyemizin müdavimlerinden Canan Hanım'dı. Okur muyuz, okumaz mıyız diye düşünürken o dalgaya kapılıp "Evet," demiş buldum kendimi. O yaz Proust okumakla geçti. Benim için Proust okumak sadece Kayıp Zamanın İzinde 'yi okumakla biten bir iş değil. Anlatmak üzere okuduğum her kitabın ve yazarın çevresinde onlarca kez dönüp iç içe geçen bir sürü okuma çemberi çizdiğimi söylersem abartmış olmam. Başta Mehmet Rifat'ın yazdıkları olmak üzere o büyük romana geçmeden o kadar çok şey okudum ki neredeyse kitabın hangi cildinde ne var, nasıl anlatıyor, metnin içinde nelerle karşılaşacağım, hepsini biliyordum. Oysa romanı okumaya başladığımda pek de düşündüğüm gibi olmadı. Anladım ki yazarın sunduğu evren benim düşündüğümden çok daha katmanlıydı. 2019 Ekim'inde Gergedan Kitabevi'nin arka odasında yirmi kişilik bir yolculuktu  Ka...
Devamı

Cenk Hikayeleri - Murathan Mungan

Resim
Cenk Hikâyeleri’ni ilk kez 1986 yılında Remzi Kitabevi yayınlamış. Elimdeki 2010 yılında Metis’ten çıkan on ikinci basım. Kapak resmi Fatma Tülin Öztürk tarafından bu eser için özel olarak yapılmış. Ne yazık ki öyküye hak ettiği değeri vermeyen okurlarımızın yirmi dört yılda da olsa bir öykü kitabını on ikinci basıma taşımış olmaları ne mutlu. İçinde altı öykü barındıran bu kitaptaki her hikâye iki kahramanın birbirleriyle mücadelesini ve bir yandan da kahramanların kendileriyle hesaplaşmalarını anlatıyor. Her kahraman diğerine ayna tutuyor. Murathan Mungan’ın sade ama incelikle işlediği dili, yeni ve eski kelimeleri ustalıkla kullanması, gereksiz diyaloglardan kaçması her öykünün tadına tat katıyor. Bir kitabı okurken onun içine girebilmek, o anı yaşayabilmek önemlidir. Mungan’ın öykülerinde çizdiği atmosfer öyle güçlü ki, yağmurdan sonra topraktan çıkıp burnunuza dolan buğuyu sayfaların arasında hissedebiliyorsunuz. İlk öykü, Şahmeran’ın Bacakları… Elbette bir Şahmeran ö...
Devamı

Bir Ölünün Defteri - Halid Ziya Uşaklıgil

Resim
KARA KAPLI DEFTERİN KARA YAZILARI Bir Ölünün Defteri ’ni tutuyorum elimde, içim ürperiyor. Ne bulacağım içinde dersiniz?  Yarım kalan hayaller ve yaşanamamış bir hayat mı, saadet ve umut dolu yazılar mı? Elbette ikincisini yeğlerim ama yazar Halit Ziya olunca birincinin cevabını bulacağınız su götürmez. Servet-i Fünun yazarları gibi o da melankoli ve dram sever çünkü. Hatta acı var mı acı repliğiyle sorarsanız, size evet der. Bir Ölünün Defteri ,  Osman Vecdi adlı kahramanın günlüğüdür. Vecdi günlüğünde, halasının kızı Nigar’a olan aşkını anlatır. Çocukluk yıllarından başlayarak ele aldığı anılarını, Nigar ve arkadaşı Hüsam ile tanışıklıklarını ve onlara karşı hissettiklerini kaleme alır. Eser bu şekliyle Genç Werther’in Acıları’ nı hatırlatıyor sanki. İkisi de günlük biçiminde yazılmış ve sevdiğine kavuşamamış melankolik kişilikleri ele alıyor. Werther’in dramla biten aşk hikâyesine benzer biçimde noktalanıyor Vecdi’nin hayatı. Vecdi’nin günlüğünü Hüsam tanıtır bizlere. H...
Devamı