Günlüğüm - 44


Ali İsmail'e

 Merhaba Çocuk...

Bu sabah yüreklerdeki ağırlığın sebebi senmişsin meğer.

Biliyor musun ben de bir oğul yetiştiriyorum her fırsatta sizler gibi cesur ve akıllı olmasını diliyorum. Ve çok korkuyorum... Aklının, yüreğinin, cesaretinin kurbanı olmasından çok korkuyorum. 

Biliyorum ki bu topraklar gencecik fidanların kanıyla sulanıyor her daim, toprak değil ama ağaları doymuyor.


Senin, Berkin'in tüm şehitlerimizin ismi geçtiğinde daha sıkı sarılıyorum oğluma. Ne kadar sıkı sarılırsam o kadar çok yanıyor canım, içim sızlıyor.

Annenin fotoğraflarına bakamıyorum, seni ne kadar özlediğini düşünüyorum. Utanıyorum…

Biz mi? Yaşamaya, direnmeye, doğru bildiğimiz yolda yürümeye çalışıyoruz. Sensiz geçen bir yılda hep senin o muzipçe gülen gözlerinle bakmaya ve umudumuzu kaybetmemeye çalıştık. Artık daha da zor…

 

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Okumak ya da Okumamak: "Kayıp Zamanın İzinde"

Cenk Hikayeleri - Murathan Mungan

Bir Ölünün Defteri - Halid Ziya Uşaklıgil