Günlüğüm - 49

Günden, gündemden seçmece bunlar

Yavuz Bingöl    
- Söylediği türkülere yazık oldu… Gürbüz Doğan Ekşioğlu’nun sözleriyle, söylediği türküler bile ondan nefret edecek.

Alev Alatlı
- Ne zaman edebiyatçı oldu da, edebiyat ödülü alıyor… Alana da, verene de bakıyoruz; edebiyatın “e”sinden, sanatı “s”sinden  anlamayan kim? Siz kimsiniz?

Hülya Koçyiğit
- Utanının lütfen! Sizi seven bu halktan utanın. Bu halkın sizi layık gördüğü yeri, size verilen nice ödülleri küçümsediğiniz için utanın. Sizi seçenlere karşı, “nasıl seçildiği malum”ları tercih ettiğiniz için utanın

Berkin Elvan
- Ah be çocuk… Öyle çok büyüdün ki, bak ne boyuna, ne yüreğine yetişemiyorlar senin.. İyi uykular kara kaşlı çocuk…

Milli Eğitim Şurası
- Mahalle  mekteplerini açılmasınaaa… sınıfların haremlik, selamlık olarak ayrılmasınaaa… derslerin günde iki saatle sınırlanmasınaaa… Sünnilik dersinin zorunlu, matematik ve fen derslerinin seçmeli olmasınaaa… AZ KALDI… Yola devammm…

Fazıl Say
- Ne mutlu ki var… O ve onun gibilerle eksildikçe çoğalıyoruz.

Hülya Avşar
- Kaçak Sarayın ihtişamı abartıldığı gibi değilmiş,, yaaa bin liralık kadehlerle su içerken Ermenek’te aynı para için çalışanların cesetlerine ancak 37 günde ulaşılabildiğini biliyor mu acaba… Yok yok vicdan sömürüsü falan değil dudaklarının değdiği varaklarla kaç kimsesiz çocuğun ihtiyacı görülür düşündü mü… Ama Myanmar’da ağlayıp burada içine kapanan vicdanlar da, onları yalayanlar da bunu bilemez tabii.

Dolmuş şoförü
- Akşam trafiğinde deli gibi araç kullanan yaratık. İnsan demeye dilim varmıyor. Araç durduğunda kendini dışarı atmadı da elli metre sonra inmek istedi diye böğüren adam. Oysa inen genç sakat, neymiş binerken söyleseymiş sakatlığını... Söylese ne olur ki sen insan olamadıktan sonra...

Komşu
- Nerede o eski komşular! Köpeğinin dışkısını apartman merdivenlerinde bırakan kadından nasıl bir komşu olursa artık. Yok hayvana da acıyorum onun eline kaldı diye.

Daha söyleyecek çok sözüm var da...

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Okumak ya da Okumamak: "Kayıp Zamanın İzinde"

Resim
2019 yılı bahar aylarında Gergedan Atölye'de son toplantılarımızı yaparken bir Proust dalgası dolaşmıştı odanın içinde. Dalgayı başlatan atölyemizin müdavimlerinden Canan Hanım'dı. Okur muyuz, okumaz mıyız diye düşünürken o dalgaya kapılıp "Evet," demiş buldum kendimi. O yaz Proust okumakla geçti. Benim için Proust okumak sadece Kayıp Zamanın İzinde 'yi okumakla biten bir iş değil. Anlatmak üzere okuduğum her kitabın ve yazarın çevresinde onlarca kez dönüp iç içe geçen bir sürü okuma çemberi çizdiğimi söylersem abartmış olmam. Başta Mehmet Rifat'ın yazdıkları olmak üzere o büyük romana geçmeden o kadar çok şey okudum ki neredeyse kitabın hangi cildinde ne var, nasıl anlatıyor, metnin içinde nelerle karşılaşacağım, hepsini biliyordum. Oysa romanı okumaya başladığımda pek de düşündüğüm gibi olmadı. Anladım ki yazarın sunduğu evren benim düşündüğümden çok daha katmanlıydı. 2019 Ekim'inde Gergedan Kitabevi'nin arka odasında yirmi kişilik bir yolculuktu  Ka...
Devamı

Cenk Hikayeleri - Murathan Mungan

Resim
Cenk Hikâyeleri’ni ilk kez 1986 yılında Remzi Kitabevi yayınlamış. Elimdeki 2010 yılında Metis’ten çıkan on ikinci basım. Kapak resmi Fatma Tülin Öztürk tarafından bu eser için özel olarak yapılmış. Ne yazık ki öyküye hak ettiği değeri vermeyen okurlarımızın yirmi dört yılda da olsa bir öykü kitabını on ikinci basıma taşımış olmaları ne mutlu. İçinde altı öykü barındıran bu kitaptaki her hikâye iki kahramanın birbirleriyle mücadelesini ve bir yandan da kahramanların kendileriyle hesaplaşmalarını anlatıyor. Her kahraman diğerine ayna tutuyor. Murathan Mungan’ın sade ama incelikle işlediği dili, yeni ve eski kelimeleri ustalıkla kullanması, gereksiz diyaloglardan kaçması her öykünün tadına tat katıyor. Bir kitabı okurken onun içine girebilmek, o anı yaşayabilmek önemlidir. Mungan’ın öykülerinde çizdiği atmosfer öyle güçlü ki, yağmurdan sonra topraktan çıkıp burnunuza dolan buğuyu sayfaların arasında hissedebiliyorsunuz. İlk öykü, Şahmeran’ın Bacakları… Elbette bir Şahmeran ö...
Devamı

Bir Ölünün Defteri - Halid Ziya Uşaklıgil

Resim
KARA KAPLI DEFTERİN KARA YAZILARI Bir Ölünün Defteri ’ni tutuyorum elimde, içim ürperiyor. Ne bulacağım içinde dersiniz?  Yarım kalan hayaller ve yaşanamamış bir hayat mı, saadet ve umut dolu yazılar mı? Elbette ikincisini yeğlerim ama yazar Halit Ziya olunca birincinin cevabını bulacağınız su götürmez. Servet-i Fünun yazarları gibi o da melankoli ve dram sever çünkü. Hatta acı var mı acı repliğiyle sorarsanız, size evet der. Bir Ölünün Defteri ,  Osman Vecdi adlı kahramanın günlüğüdür. Vecdi günlüğünde, halasının kızı Nigar’a olan aşkını anlatır. Çocukluk yıllarından başlayarak ele aldığı anılarını, Nigar ve arkadaşı Hüsam ile tanışıklıklarını ve onlara karşı hissettiklerini kaleme alır. Eser bu şekliyle Genç Werther’in Acıları’ nı hatırlatıyor sanki. İkisi de günlük biçiminde yazılmış ve sevdiğine kavuşamamış melankolik kişilikleri ele alıyor. Werther’in dramla biten aşk hikâyesine benzer biçimde noktalanıyor Vecdi’nin hayatı. Vecdi’nin günlüğünü Hüsam tanıtır bizlere. H...
Devamı